Tijdens Stadsleven ‘Hello/Goodbye: de auto in de stad‘ van maandag 29 september hebben we het over de toekomst van de auto die met technologische ontwikkelingen zoals zelfrijdende auto’s en carsharing apps zoals Snappcar of goedkope diensten als Uber wel eens op losse schroeven kan komen te staan, of in elk geval totaal anders ingekleurd wordt.

Foto: Roger Cremers

Maar een auto is niet alleen technologie of toekomstdromen: het is ook een persoonlijk object waar iedereen wel een herinnering aan heeft. De auto-herinnering van…Ernst-Jan Pfauth, uitgever van De Correspondent.

Het was tegen elven. De dag begon in Florence en nu waren we bijna thuis. Ik lag te slapen, tien jaar oud, schuin op de achterbank, naast mijn achtjarige zusje. Op de Brusselse ringweg schrok ik wakker van gierende banden. Na twee klappen stonden we stil. Met 120 kilometer per uur waren we geramd door een Mercedes, en over een tweerichtingsverkeer vierbaansweg heen en weer geslingerd. De Mercedes reed door, de tegenliggers die we ternauwernood gemist hadden, waren gestopt en naar ons toegerend. Volgens hen slingerende de Mercedes, moet de chauffeur dronken zijn geweest. We hadden niks. Dat was een wonder: er overlijden elk jaar 1,24 miljoen mensen in het verkeer. Mensen kunnen niet autorijden, punt. Ik ben dan ook meer dan klaar om afscheid te nemen van de ‘mensenauto’. Tijd voor de auto zoals die bedoeld is, de zelfrijdende auto.

Meer lezen?

Lees de column ‘Afscheid nemen van je auto: ben je er klaar voor?‘die  Ernst-Jan Pfauth schreef voor De Correspondent en klik door naar ons dossier ‘Hello/Goodbye: de auto in de stad‘ voor meer artikelen over dit onderwerp.