Het leven van een plastic zak van supermarkt tot de plastic soep

“The open planes of the asfalt jungle. Home to many creatures, big and small, and the home of an illustrious creature: the plastic bag”

Door: Sanne van der Beek

Als je de prachtige vertelstem van Jeremy Irons hoort denk je haast dat je naar een natuurdocumentaire van BBC aan het kijken bent over ‘het leven van een plastic zakje: van de supermarkt tot de grote oceaan’. Een epische reis waar vele gevaren op de loer liggen en vijanden vermeden moeten worden voordat de plastic zak temidden van zijn soortgenoten een rustig en ongestoord leven kan leiden, tot in het einde der dagen. De mockumentary ‘The Majestic Plastic Bag’ brengt door haar humoristische benadering op pijnlijke wijze een groot probleem in beeld: de plastic soep.

De plastic soep: onbekend maar supergiftig

De plastic soep zijn 5 plekken – twee in de Grote Oceaan, twee in de Atlantische Oceaan, en één in de Indische Oceaan – waar allerlei plastic troep bij elkaar komt. Het meest vervuilde stuk oceaan ter wereld bevindt zich in het noordelijk deel van de Grote Oceaan waar het gemiddelde 335.000 stukjes plastic per vierkante kilometer bedraagt.

Jarenlang was het bestaan van de plastic soep nauwelijks bekend. De vuilnisbelten liggen ver van drukke scheepvaartroutes en zeilers mijden deze gebieden omdat er weinig wind is. Oceanograaf Charles Moore ontdekte de grootste afvalberg in de Grote Oceaan per ongeluk toen hij er in 1997 doorheen zeilde.

De drijvende plasticdeeltjes lijken sterk op plankton, waardoor ze vaak worden opgegeten door kwallen. Op die manier komen ze in de voedselketen terecht. Veel plasticdeeltjes komen via de voedselketen terecht in de magen van vogels en dieren, waaronder zeeschildpadden.

19 jarige Nederlandse student bedenkt oplossing

Een 19-jarige Delftse student kwam overigens afgelopen september in het nieuws omdat hij een oplossing gevonden meende te hebben voor de Plastic Soep. Boyan Slat bedacht de Kunstofarchipel – een zelfvoorzienende platformboot met enorme sleepnetten die op verschillende plekken in de oceanen plastic afval verzamelt, opvangt en recyclet. De boot heeft het uiterlijk van een reuzemanta met twee enorme vleugels die aan de zeebodem vastzitten. Hierdoor wordt het afval opgevangen, maar kan het plankton gewoon doorzwemmen. De Kunststofarchipel is momenteel nog in ontwikkeling, maar Slat denkt dat de boten in 5 jaar tijd 7,25 miljoen ton plastic uit de zee kunnen vissen.

Meer lezen?

Bekijk ons dossier ‘Afval stinkt niet’ voor meer blogs over dit onderwerp.