De stad is niet meer alleen van stenen, maar ook van pixels. In Stadsleven ‘De digitale ander’ bekijken we de invloed van het digitale op de analoge stad. Mediakunstenaars Ivar van Bekkum en Esther Polak verbinden in het project 250 Miles Crossing Philadelphia deze twee realiteiten door geluiden van mensen, dingen en objecten tijdens hun tocht door de stad aan bewegingen in Google Earth te koppelen.
Toen wij in 2014 naar Philadelphia vertrokken stond er veel op het spel. Wij beweerden dat wij de kloof tussen de ‘echte wereld’ en de ‘data-wereld’, tussen ons ‘echte zelf’ en ons ‘digitale zelf’ zichtbaar gingen maken, zichtbaar in de verbeelding van ons publiek.
Waarom wilden wij dat?
Still uit 250 Miles crossing Philadelphia
Onze digitale schaduw
Een landschap, maar nu betegeld met satelliet beelden. Een terrein dat door niemand is gemaakt, dat geen kaders kent, geen schaal en ook geen auteur. De beelden, de tegels, zijn namelijk geproduceerd door onbemande ruimteschepen, satellieten. Een computeralgoritme heeft de beelden geselecteerd, gekeurd, gewogen en vervolgens aan elkaar gepast tot een globe zonder schaal en vrijwel zonder wolken. Een globe die zichzelf voortdurend vernieuwt: Google Earth. We hebben er allemaal gratis toegang toe via onze eigen computers.
Steeds vaker worden beelden door algoritmes bekeken, met zeer verschillende doelen. Beelden die vaak minder openbaar zijn. Beelden van satellieten, maar ook van microscopen, drones en surveillancecamera’s. ‘Operational Images’, zoals de Berlijnse filmmaker Harun Faroki dat benoemt. En zo ontstaat een steeds grotere spiegelwereld, een digitale schaduwwereld van beelden. Niet alleen de aarde heeft zo’n digitale spiegel, dat hebben wijzelf vrijwel allemaal ook. Een data-zelf dat aan elkaar is geknoopt uit steeds meer verschillende bronnen, databanken. Van reisgegevens tot verzekeringen en van gezondheidsdata tot online-gedrag (zie bijvoorbeeld dit artikel in De Correspondent).
En niet alleen mensen hebben zo’n digitale schaduw, ook dieren en ‘dingen’: containers, voedselverpakkingen, telefoons, smart-watches. Is het mogelijk of zinnig om de sprong te wagen tussen deze schaduwen en dat wat wij de ‘echte wereld’ noemen? Tussen de aarde, de schaduw-aarde, de mens, de schaduwmens, het object en het schaduwobject?
Van emotie naar data en weer terug
In Philadelphia volgden wij zo’n 30 mensen, dieren en ‘dingen’ en creëerden een schaduw van deze deelnemers, een data-zelf of een digitale-zelf. Alleen weten zij dat zij gehoord en gezien zullen worden. Op de website zijn deze echte/schaduw-deelnemers allemaal te zien en te horen.
Trailer – Once we get There from PolakVanBekkum on Vimeo.
In de film ‘Once we get There’ die wij maakten uit al deze gegevens golven we van echt naar schaduw, van emotie naar data. Net zo lang tot we niet precies meer weten aan welke kant we staan.
Meer lezen?
Tijdens de live talkshow van 26 mei zijn Ivar van Bekkum en Esther Polak te gast. Ook is in het digital playlab voorafgaand en na afloop van de talkshow de mogelijkheid om de installatie 250 Miles te bekijken. Meer informatie vind je hier!
Klik door naar ons dossier ‘Stadsleven ‘De Digitale Ander’ voor meer blogs en columns over dit onderwerp.