In Stadsleven ‘De Stad door Andere Ogen’ dagen bijzondere kijkers, denkers of kunstenaars ons beeld van de stad uit. Walter Dresscher, oprichter van De Natuurlijke Stad, toont hoe vreemd sommige hedendaagse ‘normale’ zaken eigenlijk zijn als je ze met de bril van een stad in 2050 bekijkt.
Hoofdstuk 15: de Natuurlijke revolutie
Introductie
2015 was een sleuteljaar in de wereldgeschiedenis. De transformatie die hierna heeft plaatsgevonden heeft onze leefomgeving een radicaal andere verschijningsvorm gegeven.
De achtergrond
In 2015 wint Urgenda de rechtszaak tegen de Nederlandse staat waarmee de rechters de verantwoordelijkheid voor de klimaatverandering, maar vooral het gebrek aan actie om dit tegen te gaan, bij de staat leggen. De uitspraak betekende dat de Nederlandse staat veroordeeld werd voor het schenden van mensenrechten.
De context: de stad in 2015
In 2015 was de stad een gevaarlijke plek. Kinderen konden niet zonder begeleiding naar buiten door de grote hoeveelheid verkeer. Door de gehele stad kruisten wegen elkaar. Om deze situatie beheersbaar te maken stonden overal verkeersborden, tekeningen op de straat en stoplichten. Bijna elke straat had aan beide kanten een strook voor geparkeerde auto’s.

Omdat de ET3 technologie nog niet was ingevoerd bestond de stad nog voor een groot gedeelte uit asfalt infrastructuur voor automobielen.
Wateroverlast en co2 waren nog aan de orde van de dag. De grote overlast van afval die we op dit moment ervaren is in deze periode in gang gezet omdat er op grote schaal windmolens en zonnepanelen werden toegepast die niet volledig recyclebaar waren in gelijkwaardige producten. “Downcyclen” werd vaak nog gezien als recyclen. Op de straten stonden afvalbakken. De circulaire kringloop die in 2025 volledig is doorgevoerd was nog niet in gang gezet en mensen produceerden elke dag nog afval. Plastic was nog niet verboden. Dit plastic werd zelfs hergebruikt in 3d printers om er producten mee te printen. Mensen hadden weinig vrije tijd dus in de openbare ruimte werd overdag weinig gerecreëerd. Een hert of een ree in de straat was in die tijd nog onvoorstelbaar.

Avenue des Champs Élysées 2015
Het resultaat: de stad van 2050
In een tijdsperiode van een aantal jaren zijn onder andere de volgende maatregelen genomen:
- ET3 of vergelijkbare energie neutrale en veilige mobiliteit oplossingen werden in heel Nederland uitgerold. In 2040 was het project in Nederland voltooid wat betekende dat de gehele infrastructuur van asfalt was vervangen door de transportbuizen zoals we ze nu kennen. Dit maakte het mogelijk om alle openbare ruimte in de Nederlandse steden als bossen en parken te herontwerpen.
- Autosnelwegen verdwenen om plaats te maken voor natuur. Autorijden werd een recreatieve bezigheid en verbrandingsmotoren werden verboden.
- Elk gebouw moest het volledige dakoppervlak van vegetatie voorzien. Dit om de efficiëntie van de verplichte zonnepanelen te maximaliseren, de biodiversiteit te verbeteren en de waterberging en co2 absorptie te maximaliseren.
- Zonnepanelen werden 100% recyclebaar als zonnepanelen zonder verlies van vermogen en rendement. Er werd in 2020 een techniek ontwikkeld die het mogelijk maakte om de nieuwe ontwikkelingen in het rendement van de panelen te integreren in te recyclen panelen.
- Plastic werd verboden.
- De werkweek ging in een tijdsbestek van 20 jaar naar 20 uur per week.
De stad zoals we die nu kennen, met de karakteristieke bos en park lanen, het beschermde daklandschap en grote biodiversiteit is een direct gevolg van de rechtszaak uit 2015. Deze aanpak werd wereldwijd overgenomen. De Natuurlijke Revolutie wordt om die reden dan ook gerekend tot een van de belangrijkste ontwikkelingen in de geschiedenis van de mensheid.

Avenue des Champs Élysées 2050
Meer lezen?
- ‘De Stad door Andere Ogen’ is een speciale online editie van de live talkshow Stadsleven waarin de stad met een frisse blik wordt bekeken door de ogen van bijzondere kijkers en creatieve initiatieven. Kijk op www.stadslevenamsterdam.nl voor meer columns.
- Op De Natuurlijke Stad zijn nog meer blogs en projecten (o.a. het Et3 project) van Walter Dresscher te zien.