Tijdens Stadsleven Koffie, bier en chocolade van maandag 27 oktober praten we de belangrijke rol die eten in de stad vervult. De nadruk op producten van lokale afkomst waarbij ambacht weer hoog in het vaandel staat, zorgt voor aandacht voor het specifieke karakter van de stad. Tijdelijke horeca kunnen zorgen voor een revitalisering van een buurt. Liefde voor je stad gaat door de maag.

Credits: Marjon Lukje

Ook het eten in de stad kent een persoonlijke kant. Daarom vraagt Stadsleven in de serie ‘Eet de stad met..’ bekende eters naar hun eetherinnering aan een specifieke plek in de stad. Deze keer in ‘Eet de stad met…’Tracy Metz, host van Stadsleven:

Ik heb een hekel aan lopend eten op straat. Niet alleen vind ik het zelf vervelend om te doen, ik kijk ook niet graag naar anderen die lopen te eten. Het ziet er meestal onsmakelijk uit, met te grote happen in overvolle monden, vet of mosterd of wat dies zij dat ervan af druipt, en als overblijfsel een papiertje of een doosje dat over het algemeen naast de vuilnisbak belandt in plaats van erin. Eén keer heb ik me er zelf aan bezondigd, en dat werd meteen afgestraft.   Ik was weer eens naar mijn idee moddervet geworden en vond dat het maar eens uit moest zijn, voor eens en voor altijd (haha). Ik ging naar mijn huisarts en vroeg hem om hulp – pilletjes, een dieet, whatever. Het lukte, ik raakte een paar kilo kwijt en was erg tevreden met mezelf.   Zozeer, dat ik mijn wilskracht even liet varen toen ik langs een patatkraam liep. Niet zo maar een, maar een met die lekkere dikke knapperige Vlaamse friet. Met mayo. Ik word week in de knieën, bestel een puntzak en loop heel stout en vast ook heel vies mijn guilty pleasure te verorberen. Wie loopt me net op dat moment tegemoet: mijn huisarts. Hij glimlacht. Minzaam, maar veelzeggend.

Meer lezen?

Klik door naar ons dossier ‘Koffie, bier en chocolade’ voor meer artikelen over dit onderwerp.