De stad wordt bevolkt door een nieuwe soort, volgens de schrijvers van het Pop-up City book: de ‘wifi hunting urban nomads’. Een stam mensen die zich door de stad bewegen met de focus op een tafel om aan te werken, een plek waar je je laptop kunt inpluggen, een ruimte die wifi biedt en een plek waar je in contact kunt komen met andere professionals. Deze ‘wifi hunting urban nomads’ hebben de beperkende ruimte van het kantoor verlaten in ruil voor de vrije vlakte van de stad. In hun jacht maken ze op een nieuwe manier gebruik van de stad waardoor zogenaamde ‘third places‘ een belangrijke rol krijgen.
Door: Sanne van der Beek
Third places
Third places is een term die oorspronkelijk is bedacht door socioloog Ray Oldenburg om het soort sociale plekken te definiëren die bestaan naast duidelijk afgebakende thuis- en werkplekken. In zijn boek ‘The Great Good Place’ (1989) noemt Oldenburg deze plekken als essentiële ankers van de gemeenschap omdat ze een brede, ongedwonge interactie faciliteren. Als kenmerken van een third pace noemde Oldenburg dan ook dat deze gratis of goedkoop zijn en vrij toegankelijk, liefst met faciliteiten voor eten en drinken, comfortabel en dat men er zowel bekenden als nieuwe mensen zou moeten kunnen treffen. Een bibliotheek of park zijn traditionele voorbeelden van een third space.
Foto: Getty images
Hoe zien de third places dan uit die worden bevolkt door de ‘wifi hunting urban nomad’? Joop de Boer en Jeroen Beekmans beschrijven deze in hun boek ‘Pop- Up City’ (2014) als volgt:
Third places are multifunctional and offer an atttractive option for the flexible individual, regardless of whether or not (s)he is looking to relax or finish that project. These types of spaces are not competing to be the place of a specific function, but, rather, on their coolness, even prompting the world’s most prominent Internet startups to turn a massive campus-style headquarters into a platground. In each of these places, work blends with lifestyle.
De stad als kantoor
Steeds meer en meer plekken in de stad krijgen het potentieel van alternatieve kantoorruimte. Wat heb je immers ook meer nodig dan een stoel, tafel, stopcontact en wifi? Koffietentjes zijn al een populaire werkplek, zozeer dat men flexwerkers laat betalen per minuut, maar ook in een bibliotheek of de lounge van een schouwburg hoor je het regelmatige getik van vingers op een toetsenbord. En nu steeds meer steden ook hun parken aan het voorzien zijn van wifi, wie houdt de ‘wifi hunting urban nomad’ tegen om op een zonnige dag vanaf een parkbankje z’n emails te verwerken?
The new office is in the cloud and the desk is scattered througout the city (Citaat: Pop-up City book)
Delen als belangrijkste kenmerk van third places
Waar de third places van Oldenburg oorspronkelijk de functie hadden van een maatschappelijke ontmoetingsplaats draait het bij de third places van nu die door flexwerkers gebruikt worden hier ook nog om volgens socioloog Stéphane Hugon. Hij stelt in ‘A smart guide to Utopia. 111 Inspiring ideas for a better city‘ dat werk van een individuele prestatie naar iets is gegaan dat steeds meer draait om delen. De technologie van het internet en de cloud die het in de eerste plaats mogelijk maakten om buiten het kantoor te werken, zorgen ook voor een omslag in het denken over werk en in de functies die de third places moeten vervullen:
[..] it is now well-established that economic activity gains its value from sharing and connecting with others. The absolute belief in individual space and exclusive fields of specialisation is slowly waning and is gradually being replaced by the quest for socialising and collaboration. Work now means sharing: principally, sharing a space that is both cultural and relational. Urban mapping will sooner or later follow that trend.
Meer lezen?
Klik door naar ons dossier ‘Work is where the wifi is’ voor meer artikelen over dit onderwerp.