Stadsleven ‘De interactieve stad’ belicht het issue dat nieuwe technologie als internet en de komst van social media ingrijpend heeft veranderd hoe stedelingen zich tot elkaar verhouden. Op het web zoeken we een oppas (oppas.nl), delen we gereedschap (peerby.nl), huren we de auto van de buurman als die ‘m niet nodig heeft (Snappcar.nl), wisselen we leuke weetjes over de buurt uit (ilovenoord.nl), we voeren actie ergens voor of juist ergens tegen. Burgers praten met elkaar en de gemeente praat met burgers, bijvoorbeeld om ideeën in te zamelen voor lege kavels (Amsterdam Wasteland) of om daklozen te waarschuwen dat het vannacht hard gaat vriezen (Homeless SMS).
Door: Sanne van der Beek
Het lijkt er dus op dat we nieuwe vormen van contact met elkaar winnen door nieuwe technologie. Maar is dit werkelijk zo? Sociologe Arlie Hochschild schudde in 2012 de gemoederen op met haar boek ‘The Outsourced Self: Intimate Life in Market Times‘ waarin ze stelt dat nieuwe technologie de intimiteit en het persoonlijke van contact tot verhandelbaar goed maakt.
The Outsourced Self is een boek over hoe Amerikanen steeds meer aspecten van hun persoonlijke leven aan de markt uitbesteden en hoe ze nieuwe grenzen trekken tussen wat persoonlijk gebonden is en wat niet. Denk aan huwelijksplanners, nanny’s, bejaardenverzorgers, de hondenuitlaatservice of datingcoaches. Hochschild stelt dat het ‘outsourcen van het zelf’ op massale schaal gebeurt. Hierdoor veranderen we van producenten van intieme ervaringen, langzaamaan steeds meer in de rol van consumenten:
‘Iedere intieme ervaring lijkt in de Amerikaanse service-industrie een verhandelbaar goed te zijn geworden. [..] Het is waarschijnlijk dat deze services alleen maar verder zullen uitbreiden in een wereld die gemeenschapszin ondermijnt, overheidsinstellingen in diskrediet brengt, non-profitinstellingen marginaliseert, en gelooft in de superioriteit van alles wat te koop is. Een zelfvervullend mechanisme treedt in werking: hoe meer angstig en geïsoleerd we zijn, en hoe minder hulp we ontvangen van niet-marktgerelateerde bronnen, hoe meer we verleid worden om dat gat te vullen met aanbod van de markt. De markt is nu aanwezig in onze slaapkamers, aan onze ontbijttafels, in ons liefdesleven, vervlochten in ons diepste plezier en verdriet. En hoe meer de markt de belangrijkste speler is, hoe meer verslaafd we raken aan wat de markt verkoopt, en hoe meer overtuigd we raken dat we behoefte hebben aan betaalde expertise en dat we gewoon een nóg grotere service-supermarkt moeten bouwen.
[…] Het herwaarderen van zorg en van gemeenschap is cruciaal, maar omdat we leven in een individualistische maatschappij zien we niet dat er sprake is van een groter probleem. Of we denken dat, als er al een probleem is, dit ons persoonlijke probleem is.’. (Bron: interview Arlie Hochschild over The Outsourced Self in De Groene Amsterdammer)
Meer lezen?
Klik door naar ons dossier ‘De interactieve stad‘ voor meer artikelen over dit onderwerp.