Big data technologie dringt steeds meer door tot stedelijke planning. Maar zijn steden eigenlijk wel klaar voor de ontwikkeling van een smart city? Anthony Townsend, directeur van het Institute of the Future en auteur van het boek ‘Smart Cities. Big data, civic hackers and the quest of a new utopia’ (2013) stelt dat stedenplanners moeten leren omgaan met de big data markt om te voorkomen dat ze een kat in een zak kopen.

Door: Sanne van der Beek 

Big data is big business

Big data is big business. In ‘Smart Cities’ schat Townsend de markt rondom smart cities in het Verenigd Koninkrijk alleen al op z’n 400 biljoen pond per jaar. Kortom: Een plek met veel geld, veel geïnteresseerden en veel belangen. Is een stadsbestuur hier wel op voorbereid? Townsend stelt dat de opkomst van de smart city niet alleen het resultaat is van de beschikbaarheid van nieuwe technologie, maar ook van de economische crisis. Na het omvallen van Lehmann Brothers waarmee de geldkraan van de particuliere markt werd dichtgedraaid, werd het bedrijven als IBM of Cisco maar al te duidelijk dat er een nieuwe markt gezocht moest worden. En dat was juist het moment waarop overheidsinstellingen besloten om extra geld uit te geven om de marktwerking aan de gang te houden. En dus besloten de grote bedrijven zich te richten op (lokale) overheden om hun technologie aan te verkopen. De opkomst van de smart city was geboren.

Zwakke positie aan de onderhandelingstafel

Op zich is er niets mis mee: het inkopen van nieuwe technologie van grote bedrijven door de overheid om bij stadsontwikkeling van dienst te zijn. Townsend plaatst echter een paar belangrijke kanttekeningen die nu dit proces op negatieve wijze beïnvloeden.

Zo stelt hij allereerst dat de (lokale) overheden maar moeilijk kunnen omgaan met de marktwerking die bij de inkoop van dit soort tech diensten werkt:

Local governments in particular don’t operate like enterprises, when they buy technology they buy it in a very different way. They don’t always make the best decisions, they don’t optimize on the same sort of performance indicators that companies do since it’s not just about the bottom line.

Steden moeten de nerds focus geven, niet andersom

Niet alleen zijn (lokale) overheden aan de onderhandelingstafel niet opgewassen tegen de grote jongens, maar ze hebben momenteel ook te weinig ideeën over wat voor smart city producten nu écht nodig zijn om een slimmere stad te creeeren, waardoor bedrijven nu nog het aanbod dicteren:

[..] geeks will build apps for getting bicycle directions, they’ll build apps for finding cocktail and coffee specials, not the kinds of things that working mothers need. [..] Cities need to focus the geeks, not the other way around.

De mogelijkheden van nieuwe technologie voor jou laten werken in plaats van de stedelijke problematiek aan te passen op de mogelijkheden van de techniek; dat is de truc. En in die zin verschilt smart city technologie dan ook niet van andere middelen die worden ingezet om problematiek als werkeloosheid, duurzaamheid of verkeersdrukte op te lossen.

Meer lezen?

• Krijg alvast een indruk van de inhoud van het boek ‘Smart Cities’ van Anthony Townsend in dit interview van Atlantic Cities met hem.
• Klik door naar ons dossier ‘Big data: wat weet de stad van mij?’ voor meer artikelen over dit onderwerp